Deze ondernemers gingen je voor

Een geel bord met een wegomlegging? Dan is Versluys Verkeerstechniek aan het werk. Twintig busjes rijden dagelijks door Rotterdam waarvan er nu vier elektrisch worden, vertelt vestigingsmanager Michel Ooijen. ‘We hebben de stoute schoenen aangetrokken.’

‘We hebben veel gehad aan het gesprek met de logistiek makelaar van de gemeente. En we hebben met studenten van de Hogeschool Rotterdam gewerkt aan een case waarbij zij een advies hebben geschreven. Superleuk! Met deze informatie zijn we helemaal in de materie gedoken, want dat moet je wel doen. Een TCO-berekening kunnen we nu zelf maken. Dat heeft geleid tot de aanschaf van twee Renault Kangoo’s. Twee zijn nog in bestelling evenals vier Iveco Daily’s, de grotere bestelbussen.’

‘We zagen met de ZE-zone in zicht wel iets op ons afkomen. We kunnen met in totaal veertig bussen voor onze vier vestigingen niet meteen helemaal over op elektrisch vervoer maar we hebben een goede stap gemaakt. We maken ons wel zorgen over de laadinfrastructuur. Onze voertuigen zijn beladen, met borden en bakens, en dat vraagt aardig wat laadvermogen en -tijd. Hier in de Waalhaven zijn laadstations best een uitdaging vanwege ruimtegebrek, en laden langs de snelweg is duur. Laden op eigen terrein ook, omdat we geen zonnepanelen kunnen aanleggen op ons oude pand.’

‘We hebben een 360-graden energiescan bij Bluekens aangevraagd om oplossingen te vinden voor het laadprobleem. En we denken creatief. Zo onderzoeken we of we anders kunnen gaan werken. Nu zijn de werktijden tussen 6 en 16 uur, maar met avondploegen kunnen we het laden meer spreiden. Ondanks deze vraagstukken is mijn tip aan andere ondernemers: blijf niet uitstellen, ga oplossingen zoeken en laat je goed voorlichten want je hoeft het echt niet alleen te doen.’

Struisenburg Horeca doet het beheer voor een aantal horecazaken in Rotterdam. Met een pakhuis buiten het centrum, rijden ze met drie bestelbussen heen en weer naar de diverse locaties. Medewerker Tina Fernandez Ter Stege vertelt hoe de proefrit met een elektrische bedrijfsbus bevallen is.

‘Via een brief van de gemeente hoorden we dat ondernemers vanaf 2025 alleen nog maar met schoon vervoer de stad in mogen. We hebben meteen actie ondernomen en van het probeeraanbod van de gemeente gebruik gemaakt. Vanuit het pakhuis transporteren we allerlei goederen die met het voeren van een horecazaak te maken hebben, van drank en terrasmeubilair tot materiaal voor evenementen.’

‘Onze chauffeur is heel blij dat hij niet meer hoeft te schakelen. Hij woont zelf in een straat waar hij kan laden dus ook dat is mooi meegenomen. Voor onze kantoormedewerkers hier aan het Stadhuisplein is een elektrische auto nog geen optie omdat er nog geen laadvoorziening is.’

‘We gaan nog een andere bus proberen binnenkort. En we onderzoeken de mogelijkheden en de kosten voor laden op eigen terrein bij ons pakhuis. Uiteindelijk gaan we alle drie de bussen vervangen, maar we wachten eerst even de nieuwe subsidies af van het rijk. Begin 2024 gaan we dan de eerste bus echt aanschaffen.’

W. van den Heuvel is onder meer gespecialiseerd in het inzetten van tijdelijke verkeersmaatregelen. Daarvoor maakt het bedrijf heel wat kilometers – binnen en buiten de Rotterdamse stadsgrenzen, vaak met zware ladingen zoals hekken en verkeersborden. Commercieel manager Youri Ouwerkerk vertelt over het uitproberen van een Maxus eDeliver 9.

Wij wilden ons inschrijven op een aanbesteding van de gemeente Rotterdam. Daar stond in: hoe ga jij ervoor zorgen dat jouw bedrijf over twee jaar geen uitstoot meer genereert?  Dat is voor ons lastig, want wij rijden best veel met zware spullen. Maar het was een mooie aanleiding om een pilot te starten. Zo zijn we bij Logistiek 010 terechtgekomen voor het uitproberen van deze elektrische open bakwagen.

De auto zelf is ontzettend fijn. Hij rijdt soepel. Maar hij vraagt veel stroom, zeker met belading. De auto heeft een actieradius van 150 km. We hadden wel het vermoeden dat de actieradius erg zou afnemen wanneer we met belading rijden, maar vonden het een interessant experiment en dachten: laten we hem nou eens gebruiken, en kijken of het echt zo is. Met belading neemt de actieradius met de helft af. Als lastwagen is dit voertuig daarom op dit moment nog niet geschikt.

We weten nu hoe het is om een dergelijk voertuig te gebruiken voor onze werkzaamheden. We weten hoe we moeten meten, dat we voor zware belading dus de helft van de actieradius kunnen gebruiken. Ook met een eventuele laadstrategie zijn we aan het experimenteren. Dit voertuig is met 6,5 meter namelijk te lang voor de standaard laadplekken. Dus hoe zouden we bijvoorbeeld onze routes kunnen optimaliseren? Ook zijn we benieuwd hoe de Metropoolregio Den Haag Rotterdam in de nabije toekomst laadfaciliteiten voor grotere voertuigen gaat realiseren.

Wij willen graag pionieren op dit gebied zodat we straks klaar zijn voor de invoering van de zero-emissiezone. We zijn hierin natuurlijk wel afhankelijk van de automarkt en lopen tegen die actieradius en trek- en laadvermogen aan. Maar we gaan manieren bedenken om het te laten werken, hoe dan ook. We hebben bijvoorbeeld het idee om met dependances in de Metropoolregio te openen, zodat we minder lange afstanden hoeven te rijden. We willen het trucje al geleerd hebben voordat de zone wordt ingevoerd.

Bas ’t Gilde van De Ongedierte Expert is enthousiast over het probeeraanbod voor elektrisch vervoer en de begeleiding daarin. De eerste elektrische bestelbus in hun wagenpark wordt volgende maand geleverd.

Ik was bij het Plug-In 010 event van Logistiek 010 in de Van Nelle Fabriek. Daar heb ik met diverse aanbieders van elektrische busjes gesproken. De logistiek makelaars van de gemeente Rotterdam waren er ook en zo kon ik meteen een proefrit regelen. Mooi initiatief! Ik raad het andere ondernemers zeker aan: maak daar gebruik van, want dan kun je je echt goed oriënteren.

Heel goed. Ik kon de bus twee weken proberen, dus al mijn vijf chauffeurs konden er serieus gebruik van maken. Voor ons bleek de Maxus eDeliver3 het meest geschikt qua actieradius, ruimte en prijs. We kregen goede begeleiding van de dealer én we hebben subsidie aangevraagd. Nog steeds is het een heel bedrag, maar alle beetjes helpen.

Als ondernemer zal ik een goede balans moeten zien te vinden tussen regelgeving en investeren in duurzaamheid enerzijds en een gezonde bedrijfsvoering anderzijds. Ik heb nog een aantal redelijk nieuwe dieselbusjes, daar wil ik nog wel mee blijven rijden. Op termijn worden deze uiteraard vervangen door elektrische voertuigen. In de Zero Emissie Zone rijden we straks natuurlijk alleen elektrisch.

Studenten die geen zin hebben om naar de supermarkt te gaan en na te denken over het avondeten, daar zijn er in Rotterdam en Delft genoeg van. Speciaal voor hen is er Geezerbox: de maaltijdbox met simpele en betaalbare gerechten, bezorgd aan huis, optioneel met een kratje bier erbij.

Oprichter Okke vertelt over het uitproberen van uitstootvrij vervoer, omdat hun dieselbus vanaf 2025 de binnenstad van Rotterdam niet meer in mag.

“Vanuit onze gekoelde opslag in Berkel en Rodenrijs rijden we momenteel eens per dag met een dieselbus op en neer naar de stad. Toen ik over de zero-emissiezone hoorde ben ik gaan informeren bij de gemeente. Toen bleek dat wij met onze bus de stad niet meer in mogen vanaf 2025. Via de gemeente hebben we een alternatief vervoersmiddel geprobeerd: de SunRider, een fiets met zonnepanelen en een grote bak achterop.”

“We wilden graag een vervoersmiddel dat over het fietspad kan, omdat we met onze bus vaak vaststaan in de file tijdens de spits, precies als we maaltijden willen bezorgen. Dat ging goed en qua laadruimte viel het mee: eigenlijk past alles wat we nodig hebben in de bak.”

“We moeten kijken naar een oplossing voor koeling. In onze huidige bus zit een koelsysteem en de Sunrider heeft dat niet. Ook het kostenplaatje zullen we moeten bekijken. De Sunrider gaat het waarschijnlijk niet worden, maar ik heb er vertrouwen in dat we een geschikt voertuig gaan vinden voor 2025.”

Met een hele bus op pad met een paar schroeven en één machine. Dat kan anders, dachten Leonard Luitwieler en zijn compagnon Bart Ronde. Als meubelmakers hadden ze genoeg aan een fiets met een laadframe. De bak fabriceerden ze zelf. Economisch, duurzaam én fun. Want opvallen doen ze, in de stad. Voor groter vervoer denken ze na over samenwerken.

‘Eerst reden we met een halflege bus de stad door voor onderhoud of lopende klussen. Zonde. We stonden meer in de file dan iets anders. We zijn allebei fietsers dus de stap naar de vrachtfiets was snel gemaakt. Groot materiaal doen we nog met de auto, maar dat is nu eens in de twee weken in plaats van drie keer per week.’

‘Top. We zijn echt anders gaan denken en werken. Met de bestelbus was het puzzelen: ritjes inplannen, klussen op elkaar afstemmen, niet in de spits, dat soort dingen. Nu zijn we zo veel flexibeler. En het is lachen, want we trekken veel bekijks in de stad. Mensen spreken ons aan, komen zelfs achter ons aangerend om te weten waar we onze fiets vandaan hebben. Geweldige reclame dus ook.’

‘Het liefst willen we met de bestelbus ook de overstap naar nul maken maar voor die weinige ritjes is het wel kostbaar voor ons. We kijken nu naar mogelijkheden om elektrisch vervoer te huren of gebruik te maken van deelvervoer. Een andere serieuze optie is het vervoer van groot materiaal helemaal uit te besteden, bijvoorbeeld aan Vlot Logistics. Samenwerken dus met partners in de stad. We leveren dan iets in aan flexibiliteit maar het scheelt wel in de kosten.’

Meubelmakerij Rotterdam BV maakte voor de aanschaf en bestikkering van twee vrachtfietsen gebruik van de voormalige LabZES-subsidie. Kijk hier voor de huidige subsidies voor schone logistiek.